Parafia w Dąbrówce Nowej została erygowana w 1428 roku. Pierwotny – drewniany kościół, zniszczony wiekiem w 1590 roku został odbudowany przez miejscowego dziedzica Sebastiana Rudnickiego. W 1729 świątynię odbudował Wojciech Bniński. Od tego momentu kościół parafialny ma za Patrona Świętego Jakuba Mniejszego Apostoła.
W ołtarzu głównym już wtedy znajdował się łaskami słynący obraz Najświętszej Maryi Panny.
W Wielką Sobotę, 24 marca 1883 roku, kościół drewniany całkowicie spłonął.
Kościół murowany został wzniesiony w latach 1888 – 1889. Poświęcenie świątyni miało miejsce 23 grudnia 1889 roku przez Księdza Prałata Łukowskiego – oficjała gnieźnieńskiego.
W pierwszych dniach września 1939 roku, tuż po wybuchu II wojny światowej kościół padł ofiarą zniszczeń wojennych. W latach 1939 – 1945 nie było możliwości, by przystąpić do zabezpieczenia lub odbudowy zniszczonej świątyni. Odbudowę rozpoczęto w 1947 roku.
Poświęcenie odnowionej świątyni dąbrowieckiej nastąpiło 23 grudnia 1949 roku przez Księdza Biskupa Lucjana Bernackiego. Konsekracja miała miejsce 12 sierpnia 1962 r., dokonał jej Ksiądz Biskup Jan Czerniak.
Odpust parafialny: 6 maja.
Wieczysta adoracja: 15 stycznia.
Miejscowości/ulice należące do parafii: Dąbrówka Nowa, Wojnowo, Mochle, Dąbrówczyn, Trzciniec, Osówiec (część ul. Bajkowa, Górzysta, Liliowa, Fiołkowa, Makowa, Ogrodowa, Pogodna, Przy Tartaku, Słoneczna, Starowiejska, Zamkowa).
Kościół z lotu ptaka
